Bir Türk Dizisinde Olmazsa Olmaz Şeyler

Türk dizileri yaz ve kış olmak üzere iki ayrı konseptle karşımıza çıkarlar. Yaz döneminin konusu İzmir’in tatil yerlerinde geçen bir aşk hikâyesiyken, kışın biraz daha dallanıp budaklanarak entrika, intikam ve anne babası karışmış çocuk konulu olur. Buna rağmen kendini izletir, hakkında konuşturur. En önemli özellikleri arasında ise sürrealistlik göze çarpar.

kafasında saçını tam olarak kapatmamış eşarp gibi bişey olan gözleri sürmeli kadın.

Onsuz dizi olmaz, olamaz.

meyhane işleten morukların bilge-adam olması.

aristo, eflatun, diyojen, neyzen tevfik ve nietzsche kirmasi, aforizma makinasi en az bir karakter olmazsa olmazdir dizilerde.

- ahmet baba bu gidis gidis degil.
+ hayat marula benzer evlat, disi toprakli ici temizdir. marulun cuccugunu ise cok az insan yiyebilir. esas mesele bu insan olabilmektir.
- peki bu gidis nasil bir gidistir ahmet baba?
+ onu anlattim ya evlat!?
- haaaa...

anne, anneanne ya da babaanneden yadigâr yüzük, müstakbel gelinin parmağına, sanki ölçüsü alınmış da o'na özel yaptırılmış gibi, tam olur hep..

Standart beden.

suçsuz yere hapishaneye düşen bir karakterimiz varsa eğer içeri ilk girdiğinde yanına biri yanaşır ve suçunu sorar. bizim oğlan "ben masumum." diyince, kaşarlanmış mahkum: "burdaki herkes masumdur." der ve güler.

kürtaj öncesi çocuk parkına gitmeler, ordaki çocuklara uzun uzun bakmalar.

hep bi şirket vardır amına koyıyım.kesinlikle şaşmaz.bu şirket ne yapar ne eder bilinmez ama vardır.para nerden geliyor? şirketten. sırf bu soru çözülsün.

Anonim şirketlerin kaymağını yiyen yakışıklı oğullar…

iki kişi boğuşurken patlayan silah sonucunda iki tarafın da birden gözlerini faltaşı gibi açması ve kimin öldüğünün anlaşılması için bir sonraki bölümün bekletilmesi.

kusan kadının hasta olma ihtimali yoktur. kesinlikle hamiledir.

öldü sanilan ama bir türlü ölmeyen karakterler. bizim oralarda öldü mü kimse dirilmiyor ama demek senaristlerin memleketinde var.

Unutursak kalbimiz kurusun.