Çocukluktan Kalma Güzel Alışkanlıklar

Çocukluğumuzdan bu yana bir şekilde yapmaya devam ettiğimiz, bırakamadığımız güzel alışkanlıklar.

eve ucu yenmiş ekmekle gitmek.

kimi geceler yatağın içinde oturarak dua etmek. sezercik'ten gördüydüm herhal. utanmasam allah baba filan da diyeceğim.

anneanne kokusuna karisan, perdelerin ucustugu divanlarin uzerinde uzun ogle uykularina yatmak.

pilavı yoğurtla karıştırıp -bulamaç haline getirip- yemek.

ev kapısına hala ritim vererek vurmak da bunlardan biridir benim için...


sabah kahvaltısında çizgi film seyretmek. en az çocukluğumdaki kadar keyif alıyorum. belki de geri zekalıyım. gerçeğini kim bilebilir ki?

kulağına ikili kiraz takmak.

annemin pasta/kek benzeri $eyler icin yaptigi kremayi kullandiktan sonra o kullandigi kabi afiyetle parmaklayarak/ka$iklayarak siyirmak

-gece yatarken, evde uyanık olan kim varsa, "iyi geceler" demek.

gofret ve jelibon gibi abur cubur yiyeceklerle ölesiye mutlu olabilmek.