Sanatıyla Dünyaya Nam Salan Ara Güler'in En Az Fotoğrafları Kadar Efsane Olan Sözleri

“en iyisi doğmamaktır. olay biter. doğmamış olsaydım benimle röportaj yapmayacaktın mesela. rahat edecektim.”

“fotoğrafın altın çağında deformasyon ve photoshop yoktu. fotoğraf görsel hakikate en yakın şeydi. fotoğraf bozuldu artık; yalan konuşuyor. oysa benim bildiğim fotoğraf yalan konuşmazdı, hakikati gösterirdi.”

“sanatçı diye ortada gezenlerin bütün hepsi ibneler. şimdi ben kendime sanatçı diyeyim de ibne mi olayım? ben bunlarla uğraşamam. vaktim yok. benim işim gücüm var.”

“gerçek sanatçılar hiçbir şeyi takmıyorlar. dünyanın içindeki metamorfozu keşfetmişler. onun üzerinde düşünüyorlar. gerisinin palavra olduğunu fark ettiler.”

“yeteri kadar entelektüel değildir dünya. dünya insanları boşluk üzerinde düşünen aptallardan ibarettir.”

“gidiyorum ‘100 numara nerede?’ diye soruyorum otelde. ‘abi burası 98, bundan sonraki binadır.’ diyorlar. herif 100 numarayı bilmiyor.”

“sanatçı müziği yazandır. chopin’dir, beethoven’dır. müziği çalan ise kemancıdır. bunlar sanat eserini sergileyenlerdir. sanatçı ise sanatı yapan adamdır. icracıdan bana ne.”

“bütün her şey felsefe için çalışır. filozof denen adama malzeme üretmek için. bütün insanlık, politikacılar, devletler, cumhurbaşkanları bir filozofun ne diyeceğini ayarlamak için vardır. din, felsefenin bir bacağıdır. dünyadaki en son lafı filozof söyler. gerisi de palavradır.”

“toplum ne istediğini bilmez, hıyarlar cemiyetidir. dünyanın en cahil kitleleri toplumlardır. hiçbir şeye yaramazlar.”

“en kolayı ölmemek. ben ölmeyeceğim çünkü. ben gene eserlerimde var kalacağım, size ‘merhaba.’ diyeceğim. shakespeare yaşıyor mu, ölüyor mu?”

“yaşlandıkça küfretme özelliğim ön plana çıkıyor, ferahlatıyor beni. giderayak herkese küfredeyim diyorum.”

"bu şehir niye benim şehrimdir bilir misin? vatan millet sakarya için değil! aşklarımı burada yaşamışımdır, filan köşede işemişimdir, şurada dayak yemişimdir, orada bir herifi dövmüşümdür. istanbul'da geçmişim vardır, duvarlara benim kokum sinmiştir. işte bunun adına 'vatan' denir, anladın mı?"

"bir daha dünyaya gelseydim tramvay olmak isterdim!"

"birincisi ıstırap çekiyorum. arada da işte fotoğraf çekiyorum."

"en iyi makine en iyi fotoğrafı çekseydi, en iyi daktiloya sahip olan da en iyi romanı yazardı."

"aşk insanı mesut eder. orada bir bakış vardır, bir şeyler hissedersin kadının yüzüne bakınca... onlar mühimdir. bunu anlayan kaç kişi var? bunu anlamak için insan olmak lazım, kütük olmamak lazım. çok kütük var artık. "

"ben hayata yalan katmadan fotoğraf çekiyorum eğer bir ışık getirip koyarsam o yalan olur anladın mı? şimdiki zamanı olduğu gibi gelecekte yaşanacak zamanlara aktarıyorum, onun yanına koyuyorum. bir mankeni getirip fotoğrafını çekersen bu fotoğraf değil çöptür anladın mı? fakir adamdan fotoğrafçı olmaz heves etmesin gençler bu işe. beleşten sanatçı olmanın yolu oldu fotoğraf çekmek, alıyor makine çekiyor üç beş vasat iş sanatçıyım diyor. bunun neresi sanat, mozart mısın sen? bak benim mozart'a benzer halim var mı? istemem ben sanatçı manatçı olmak anladın mı..."