Yalnızca Tatilya'ya Gitmiş Efsane Neslin Anlayabileceği Şeyler

90'lar çocuklarının şüphesiz en büyük eğlencelerinden biriydi Tatilya. Gitmesi çok zordu; uğruna okul gezileri düzenlenirdi. Birçok çocuk o okul gezileri sayesinde görmüştür Tatilya'yı. Okul gezisi hariç, aileyle gitmek büyük bir statü göstergesiydi o zamanlar.. Şimdiki eğlence merkezlerinin hiçbirinde maalesef o tat yok. Biz de bu sebeplerle biraz Tatilya'yı yâd edelim istedik. İşte tatilya'yla ilgili en akılda kalan, hatırladıkça duygusallaştıran şeyler.

aynı zamanda tatilya oyun parası görmüş nesildir.

Tutumlu olmayı bu para sayesinde öğrenmiş nesildir ayrıca.

trende çekilen fotoğrafa 5 lira vermediği için boynu bükük olan bir kesimi içinde barındırır.

okul gezisiyle gidildiğinde sınıfta aşık olduğu kızla ilk macerasını yaşamış nesildir. trene binerken kızın dibinden ayrılmamıştım yanına oturabileyim diye. kızla ilk buluşmam gibi bir şeydi. o kıza hiçbir zaman açılamadım fakat birlikte bir tatilya serüveni yapmışlığımız var.

''doğum günümüz gelse de beleşe tatilya'ya gitsek'' demiş nesildir. hele ki kuzeninizle aynı gün doğduysanız...

dip not: tatilya doğum günlerinde bedavaydı. o zamanlar şimdiki gibi metrobüs falan yoktu, beylikdüzüne gitmek aya gitmek gibiydi ama kimin umrunda?

ağlayarak inen yaşıtlarımın aksine "alabora" ya 13 kez binip(2 sinde korumalık aşırı esnekti bir de) günün rekorunu kırarak(arkadaşlar arasında) dahil olduğum ama efsane olamadığım nesil.

üzgünç not: ulan biz bütün aksiyonu yaşayıp tehlikelerden geçerken(kızları etkilemek için) hoşlandığım kız yanında bir kız arkadaşı ve bir piçle cool cool takıldılar bütün gün. anasını satayım 11 yaşında cool takılmak nedir lan? öyle ufak tefek oyuncaklara binmeler, cafelerde oturmalar....biz oradan oraya koşarken onlar yavaş yavaş yürüyüp etrafa gülücükler......*

alabora terse çevirdiğinde milleti şakır şakır bozuk para yağardı aşağıya...
ne günlerdi ne haldeydik

(bkz: geçmiş zaman olur ki hayali cihana değer)

şu diyaloglara şahit olmuş nesildir;

çocuk: anne okul gezisi var haftaya, gidebilir miyim?
anne: nereye?
çocuk: tatilyaya.

aynı zamanda okul gezisi ile tatilya görmüş efsane nesildir.

Beylikdüzü'ndeydi Tatilya. Adeta şehir dışı gibi olduğundan tam bir okul gezisi havası yakalanırdı.

kaydıraks'ın verdiği heyecanı hala unutamamış bireyleri içerisinde barındıran nesildir.

su kayağı tepeye tırmanırken elinde balta olan maket işçiyi dalgınlıkla tam yanına varıldığında fark edince, bir an korkudan uçan adam sabri gibi allah allah nidaları atmış nesildir.

Vesikalıktan daha çirkin tek fotoğraf karesi Tatilya'daki Kaydıraks'ta çekilirdi.

tatilya parası bitince mal gibi konuşan ağacın orada takılmış nesildir.

Çılgın Bediş ve dedesi bile gitmişti Tatilya'ya. Hey gidi hey...

sinerama olayı vardı buranın ben de onu çok severdim. bir yandan perdede izlediğin şeyin aksiyonuna göre sallanan, titreyen koltuk bir yandan ilk 3d gözlüklü film izleme imkanı filan. çok ütopik geliyordu. heey gidi.

Curcunel

korku tünelinin sonunda, ki adı eğlence tüneli de olabilir, hava üfleyen küçük deliklerin üstünde durduğunu farketmeyen, bir anda gelen basınçlı havayla irkilen nesildir. tabi bir kere korktuktan sonra, işin bokunu çıkarıp sürekli o deliklerin üstünde takılan nesil de olabilir.*

Tatilya'da çekilen klibi yüzünden Gökhan Özen'i deli gibi kıskanan nesildir de ayrıca.

gökhan özen'in tatilyada çektiği klibi gördükten sonra tatilyadan soğumuş nesildir... şaka lan şaka kim takar gökhan özen'i su kaydırağından her aşağı inerken üstünüze su sıçraması paha biçilemez bir keyifti.

Gökhan Özen'in Tatilya'da çektiği Ayaz klibi
Sonra bir gün oldu; Tatilya kapatıldı, yerine alışveriş merkezi yapıldı. Öğrendik ki Kuzey Iraklı bir iş adamı tarafından satın alınmış içindeki oyun parkurları. Kuzey Irak'ta bir yerde faaliyet gösteriyormuş hala aynı şekilde. Paran var, pulun var, her şeyin var.. ne istedin be Tatilya'mızdan...

su siralar tatilya'ya cok ozleyen nesildir. ne gunlerdi be. cok eglenmistik sozluk. hala niye kapatildi bilmem.