Ana Dili Şiir Olan Büyük Usta Ahmed Arif'in Unutulmaz Dizeleri

"şunu da bir iyi belle: benim için çok mühim olan, sana aşık olmak veya aşık olmadığımı bağırıp yırtınmak değildir. aslolan, seni kırmamak, üzmemek, kaybetmemektir. anladın mı canım? "

"evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.

hani, kurşun sıksan geçmez geceden,

anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık… 

ve zehir zıkkım cigaram.

gene bir cehennem var yastığımda,

gel artık! "

"öylesine hülya, kutsal ve uzaksın ki, allah kahretsin beni."

"başım gözüm üstünesin
suskum, avazım üstüne..."

"kaç bin yıllık hasretimin koncası, / gözlerinden, / gözlerinden öperim, / bir umudum sende, / anlıyor musun?"

"bir daha hiçbir ana doğurmaz seni. bir daha hiçbir cihan bulamaz seni. tekrar öperim."

"...yokluğun, cehennemin öbür adıdır

üşüyorum, kapama gözlerini..."

"dayan kitap ile, dayan iş ile. tırnak ile, diş ile. umut ile, sevda ile, düş ile. dayan, rüsva etme beni."

"seni, güzel eden dost eden dayanılmaz eden yine sensin. bunu da öğren. ve hiçbir kahraman, hiçbir aziz, hiçbir hergele, sana azâp veremez! azâbı sen kendin icad ediyorsun."

"nemsin be? sevgili, dost, yâr, arkadaş. hepsi. en çok da en ilk de leylâ'sın bana. bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. uçan kuşum, akan suyumsun."