Bir Toplu Taşıma Sorunsalı: Metrodan İnenleri Beklemeden Binmeye Çalışmak
bunun bugün şöyle bir çeşidini gördüm ki suratına kürekle vurulasıdır:
binerken inenlere öncelik vermeyip kavga ettiği gibi, inerken de öncelik vermedikleri için binenlerle kavga etmiştir.
sürekli süregelen bir harekettir. bilirsiniz bizim milletimizde hedefe ulaşmak için yapılan her şey mübahtır. sırf yer kapacağım diye, ya da ayakta rahat bir konum elde etmek için kapı açılır açılmaz saldırır bu kitle. birde asıl komik olan, gençleri terbiyeden ve görgüden yoksun olarak addeden 65 yaş civarı olan saygı değer yaşlılarımız bu metro kapıları açılınca millete omuz atan bir usain bolt'a dönüşüyorlar. hedefe kitlenmiş terminatör misali koltuklara yöneliyorlar.
birde elinden geldiğince inen insanların bitmesini bekleyen insanlar var, onlar da bu öküz kitlenin hareketlerini görünce yaptıkları şeyden hiç haz almıyorlardır eminim. "ulan adam gibi bekledik, tüm yerlere onlar kondu" algısı elbet oluşuyor bilinç altında. he insanlık yapmanın verdiği huzur vardır belki, onun da sabahın köründe okuluna işine giden uykusuz insanların pollyanna genleri o saatlerde çalışmadığı için pek etkili olduğunu düşünmüyorum.
insanlık yapmanın, düşünceli olmanın ve kurallara uymanın gerizekalılık, saflık olarak değerlendirildiği bu güzelim ülkemde, üç kağıtçılık, çakallık ve şerefsizlik alkışlandıkça, onaylandıkça bu durum siksen değişmez kardeşlerim. yer kapacağım diye maymunlaşmayın yeter.
uyanıklıktır. bunu yapan insan öylesine açıkgözlü ve zekidir ki inenleri bekleyenleri kaptığı boş yerden alaycı bakışlarla izler. ben de beklemem. salak mıyım? niye izdiham yaratmak dururken medeni davranayım? ne diye hepinizden üç saniye önce binip on dakika fazla oturma fırsatını tepeyim? metro yanaşırken sarı çizgiyi de geçerim. çünkü cin gibiyim. herkes akıl edemez.
istisnasız her defasında geri itileyerek tepki koydugum durum.. özellikle taksim metrosunda girenleri geri iten 1.85 boylarında biri görürseniz muhtemelen benimdir.
istanbul ozelinde konusursak hakikaten de kadikoy-kartal hattinda siklikla rastlanan durum. tipki yuruyen merdivenlerin sol tarafinin isgal edilmesi gibi.
ama artik oturmasi lazim bazi seylerin. 3 senedir mahallene metro gelmis. sen hala inenlere oncelik vermeden binmeye kalkiyorsan, bu dupeduz gorgusuzluk demiyorum bildigin okuzluktur.
metroda inenlere öncelik vereyim de medeni gözükeyim derken hep ayakta kalıyorum amk. modern yaşamı sorgulamaya başladım.
(bkz: medeniyetsizlik göstergesi küçük detaylar)
mütemadiyen çemkirdiğim canlı türü.
bundan daha kötüsü ise metroda inenleri bekler gibi yapıp, son 5-6 kişi kaldığında beklemeyi bırakıp yanlardan sıvışarak en yakın koltuğa oturmaya çalışmaktır.
bir de inenlere yol vermek icin metrodan inip bir daha binemeyenler var.(bkz: ben)
inerken üzerine yürüyorum bunu yapanların. çok keyifli bir şey. nereden geçeceğini bilemiyor. suratı ekşirse "bekleyin, önce ineceğiz" diyorum. yürüyen merdivende de solda durup hiç istifini bozmayan tiplerin ta kendisi bunlar. bunlar paralelci.
yapan insanların tarafımdan omuz yediği aktivitedir. çünkü bu millete şiddet uygulamadan medeniyet öğretmek imkansızdır. pavlov çomarları ancak böyle eğitilebilir.
ileride bir gün faşist olursam, ilk olarak öldürmeye bu eylemi gerçekleştiren insanlardan başlayacağım.
ikinciler ise:
(bkz: yürüyen merdivenin sol tarafında dikilen insanlar)
Böyle güzel şeyler de yok değil:
