Çocukluğa Ait Bir Dönüm Noktası: İkinci Meşrubatı İsteyebileceğini Fark Etmek

şimdi biz küçüklüğümüzden itibaren örf ve adetlerimiz gereğince ailemizin maddi durumu ne olursa olsun, ailecek lokantaya gittiğimizde tek bir bardak meşrubat istemeye alıştırılmış insanlarız. 

bu genellikle de cola ya da ayran olur, ya da gazoz. ama bu meşrubat hep önceden gelir, küçüklüğün verdiği gazla önden bir hüpletilir, sonra yemek gelince eşlik edecek meşrubat miktarı azalmış olur. yemeğin sonarına doğru derin bir sıkıntı hissederiz ama ikincisini istemek aklımızın ucundan bile geçmez, çok ayıp bir şeydir bu. öyle büyütülmüşüzdür. yıllar böyle geçer, geçer, geçer. 

bir zaman sonra büyürüz ve bir gün tek başımıza dışarda yemek yeriz. yemeğin ortalarına doğru bir bakarız ki meşrubat iyice azalmış. yine aynı sıkıntı basar. ama birden şimşek çakar. "ulan madem o kadar istiyorsun bir tane daha söylesene be adam" deriz kendi kendimize. kısa bir yeniden düşünme (rethinking) süresinden sonra siparişi veririz. gelir. "oh be" deriz sonra. dünya varmış. orta sınıf türk gencinin hayatında çok önemli bir dönüm noktasıdır bu. ondan sonra hiçbir şey artık eskisi gibi olmaz, ilk seks gibidir desem yeridir.

kendi kendini yonetmeye baslama yasi bu ikinci mesrubiyet'tir; bundan sonraki safhada cok partili hayata gecis ve secme hakki vardir ki o da sudur: (bkz: acik bufe)

bu dönemler vapurda çay içilebileceğini fark etme yaşına tekabül eder. küçükken annem babamla vapura bindiğimde çay deniz suyundan yapıldığı için, bardaklar yıkanmadığı için, çaycılar pis paraları tutan elleriyle çay doldurduğu için ya da gerek olmadığı için vapurda çay içilmezdi. ya da bizim zamanımızda öyleydi. 

büyüyüp, kocaman adam olup, 7.45 vapuruyla işe yetişmeye çalıştığım dönemlerde kahvaltı etmek için tek şansım vapurlar olduğu için, yeniden düşünme (rethinking) yaparak kendime geldim, bir çay söyledim, hayatım değişti.

yani işte 1950lerde istanbul böyleydi. vapurla nişantaşındaki babaanneme giderdim. abimle kavga ederdik, vs vs...

ilk kez meşrubatla başlayan bu eğilim eğer kontrol edilmezse, ikinci porsiyon iskender, ikinci kez aynı filme gitme, ikinci telefon, ikinci araba şeklinde devam ederek tüketim çılgınlığının esiri olmaya kadar gidebilir. 

bu bağlamda ikinci mesrubati isteyebilecegini farketme yasinin insan hayatındaki pitfalllardan biri olduğu söylenebilir rahatlıkla.