Stephen Curry'nin 4. Şampiyonluğunu Kazanmasının Ardından Akla Gelen Şeyler

TSİ bu sabah saatlerinde (17 Haziran) Golden State Warriors'un, pek de favori olmadığı bir sezonu NBA şampiyonu olarak kapatması ve takımın yıldızı Stephen Curry'nin nihayet finallerin en değerli oyuncusu ödülü almasının ardından bir durup düşünmemiz gerekiyor.
Stephen Curry'nin 4. Şampiyonluğunu Kazanmasının Ardından Akla Gelen Şeyler
Fotoğraflar: Twitter @warriors

çok acayip bir şey izledik ama farkında değiliz henüz

stephen curry'nin yaptığı şeye sıradan bir şampiyonluğun bir tık üstünde anlamlar yükleyenler var, saçmalamayın. hayatımda gördüğüm en garip, en sansasyonel, en imkansız şampiyonluklardan birini aldı adam. aldı adam diyorum çünkü neredeyse tek başına aldı. tabii ki bazı maçlarda diğer oyuncular da öne çıktı ama onların öne çıkmasının sebebi de yine curry'nin sahada olması idi.

garip olan ve farklı olan ise şey bunu yaparken alıştığımız şeylerle yapmadı bu işi. lebron da aldı şampiyonluk, yannis de aldı geçen sene. bu tip oyuncuların ortak özellikleri nedir? fiziksel anomali olmaları. tek başınıza bir takımı sırtlayacaksanız genel geçer kural bu tip bir anomaliye sahip olmanızdır. bu adamın şampiyonluk almasının sebebi ise farklıydı. tamamen saf basketbol.

saf basketbol ile gidebileceğiniz yer bellidir. bir yerde fiziği üst seviye, savunma tekniği de belli bir seviye olan rakip gelir durdurur sizi. geçmişte bu tip şampiyonlukları kobe, jordan falan aldı. onlar da ne kadar tek başlarına yaptı tartışılır. değersizleştirmek için söylemiyorum ama yardımcı roller daha etkiliydi. gasol vardı, pippen vardı. diğer yardımcı roller vardı. burada neredeyse olmayan bir klay. iyi savunma yapan ama hücum standartlarının altında varlık gösteren, bazı maçlarda hiç gösteremeyen green. olacak iş değil.

play-off'larda ve finalde oynadıkları her maçı izledim. bırakın 30 küsür sayı ortalaması yapmayı, bu adamın sayı atması bile mucize. normal bir oyuncu, bu fizikle, bu tip bir savunma obsesifliğine 10 sayı yaparsa iyi oynuyor derim takdir ederim.

rakip takım adamı öyle obsesifçe savunuyor ki, dövüyorlar sanki... dövmesini geçtim bir mesafe falan da yok. orta sahayı geçtiğin gibi esas savunmacın burnuna geliyor yapışıyor. önünde falan durmak değil bunun adı. adım attırmamak için yapışıyor. iki adım ileri mi attın? diğer adam ikili sıkıştırmaya geliyor. bunca yıllık basketbol izlerim, bir dönem oynadım da, bu kadar savunmayı üstüne çeken bir oyuncu görmedim ben. bu kadar yıpratıcı bir savunmadan sağ salim çıkabilmesi bile mucize. biri yerde bir ağrı baş gösterir, bir kas atar, ne bileyim lan yorulur çıkarsın yahu...

Fotoğraf: Twitter @warriors

sırf bu savunma hedefi olması sebebiyle gsw o kadar çok ekmek yedi ki, şampiyonluk bu sayede geldi diyebilirim

curry'nin 32 sayı ortalaması ile final serisi oynaması inanın çok küçük bir detay şampiyonlukta. bir oyuncu sahada olduğu her an atılan her sayının büyük payının sahibi olur mu lan? sallıyorum 80 sayı atıyorsa o sahadayken gsw, 70'i bir şekilde curry'nin bir hareketinin yarattığı boşluktan geliyor. curry'nin hiçbir şey yapmadığı geri kalan 10 sayı da hızlı hücum falan... topa dokunmadan bile tüm saha geometrisini değiştiriyor adam ama yine de etki ediyor o işe.

top curry'den çıkıyor, dönüyor dolaşıyor bir bakıyorsun klay sağ tarafta bomboş şuta kalkmış üçlük atıyor. allah allah diyorsun nasıl oldu bu? tekrarını bir izliyorsun. curry pota altında bir perde alıp ters tarafa koşu yapmış, tüm takımın savunma konsantrasyonu bir anda o tarafa kaymış. karşı tarafta kabak gibi boş üçlük atıyor klay. dreymond bir pas veriyor içeriye. wiggins bomboş ampulde çift el smaçlıyor. oha savunma uyudu diyorsun. tekrar izliyorsun. curry içeriden dışarıya koşup hand off fake'i atmış, giderken wiggins'in adamını da yanında götürmüş...

32 sayı ortalaması yapan adamı final serisinin yarısında adamı smart savundu, diğer yarısında da tatum. smart zaten yılın savunmacısı. uzun yıllardır nba'deki en iyi dış savunmacı. tatum'un boyunu falan geçtim, kulaç açıklığı curry tipinde bir oyuncuya potayı göstermemeye yeter. sadece elini kaldırması yeter. ama yetmiyor işte. perde alıyor, top veriyor alıyor bir şekilde yarım saniyelik bir boşluğu yakalıyor adam. ya içeri giriyor ya kaldırıp atıyor şutunu. olacak iş değil. curry'nin perde alıp hücum etmesi gerekiyor ayağı yavaş pivotlara dersiniz ve bunu yaptı da. yaptığı adamlar kim? williams ve horford. ikisi de kariyer serilerini oynadı desek yeridir. içeri giren herkesi tokatlayıp geri gönderdiler, bu adam hariç.

dönelim savunmaya

fizik olarak ufak tefek duruyor curry. boston'da hem hücum kalitesini düşürmek, hem onu yormak hem de takımın en zayıf fiziğine hücum etmek için onun oyuncusu üzerinden oynuyor oyunu. oynamayacaksa bile perde alıp switch'e zorluyor yine curry'i alıyor karşısında. tek istisna looney. sahadaysa onun üzerine gidiyorlar çünkü ayakları yavaş. peki ne yaptı bu çocuk? hepsini savundu. curry zaten belli bir standartta savunma yapıyor yıllardır ama bu final savunmasında bayağı bildiğin hayvan gibi savunma yaptı lan. savunmayı izle, bu adamın şutu vs. yok sadece savunması için kelepçe olsun diye oyunda tutuyorlar de, tanımayan bir adam inanırdı bu seride. yani bu seride curry takımın hücum yükünü sırtlamadı sadece. savunmada da işin en zorlayıcı kısmını üstlenmek zorunda kaldı. rakip takıp takım tarafından bırakıldı daha doğrusu.

Fotoğraf: Twitter @warriors

her şeyden önemlisi ve bizim gibi eski romantiklerin hoşuna giden 2 özelliği ise şu

birincisi artık nadiren rastladığımız franchise oyuncusu sıfatıyla yaptı bunu. bu takım sezon sonuncusuydu 2 sene önce. uzun süren sakatlıklar da yaşadı. ne gsw onu bıraktı ne o takımı. muhtemelen buradan da emekli olacak. geçenlerde lebron bi muhabbet sırasında nba'de en çok curry ile beraber oynamak isterim tarzında bir şey söylemişti. curry kibarca "all star'da oynadık zaten beraber, ben olduğum yerde oldukça mutluyum" diye cevaplamıştı.

ikincisi ve en çok sevdiğim ise tüm bu şampiyonlukları yaşarken, hele hele şu şampiyonluğu yaşarken takımın dibine dinamit koymadan yaptı bunu. nba'de eğer bir şampiyonluk olasılığı görürseniz onun üzerine gidersiniz. şampiyonluk çok nadiren kazanılabilen bir şeydir çünkü. tüm her şeyi onun için yaparsınız. golden state warriors için bir curry penceresi vardı, o pencere kapanana kadar şampiyonluk adayı oldular hep. son dönemde tüm yıldızların sözleşmiş gibi sakatlanmasıyla bu pencere kapandı gibi görünüyordu. sırayla hepsi iyileşti. en fazla bu sene, hadi bilemedin gelecek sene var bu seviyede basketbolun devamı için. bu durumda gsw'nin ne yapmasını beklersiniz? genç yetenekleri oynatmak yerine takasla değerlendirip daha gerçekçi şampiyonluk adayı yapabilecek ana ve yan rol oyunculara yönelmesine. kapanıyor çünkü. curry 1-2 sene var, sonra yok. ondan sonra muhtemelen bir süre gsw ismini duymayacağız wiggins veya poll'dan inanılmaz bir şeyler çıkmazsa. bu isimlerin takas olup curry'e eşlik edebilecek, garanti, sahaya koyduğunuzda direkt performans alabileceğiniz isimlerin gelmesi gerekirdi. daha doğrusu curry'nin bunu talep etmesi. ama etmedi.

bu örneği nerede görüyoruz? lebron'da

lebron'un da süresi kısıtlı... dolayısıyla şampiyonluk için olmuş oyuncular ile oynaması şansını arttıracak. bir tane lebron var ve 1-2 yıllık kariyeri kalmış çünkü. o ne yaptı? takımın geleceği olabilecek tüm değerleri gönderip anthony davis'i aldı. geri kalan bölgeleri de yine benzer stratejiyle veteranlarla doldurdu. lakers bir şampiyonluk aldı, belki bir tane daha alır ama lebron'dan sonraki 6-7 yıl ismini duyabilmemiz için çok sürpriz şeyler olması gerekiyor artık. sonlarda olacaklar, draft yapacaklar, o draftlar tutacak, gelişecek, şampiyonluk alma seviyesine gelecek vs. vs... curry ise bayağı bildiğin sağdan soldan toparladığı genç oyuncularla oynayıp şampiyon oldu. hem şimdi şampiyonluk yaşadı, hem de takımın geleceğini de karanlığa atmadı.

en iyi mi değil mi tartışması anlamsız ama nba tarihinin en saygıdeğer oyuncularından birinin kariyerine başından sonuna kadar tanıklık ettik

keşke daha az sakatlık olsaydı hem kendisinde hem de takım arkadaşlarında daha fazla görebilseydik ama nba tarihinin görüp görebileceğiniz en saygıdeğer kariyerlerinden birine veda edeceğiz önümüzdeki bir iki yıl içinde. tadını çıkarın vaktiniz varsa kısacası.