Tarihteki İlk Komünist İhtilal Girişimi: Conjuration des Egaux

Fransız Devrimi'nin ertesinde, François-Noël Babeuf tarafından planlanan ve Conjuration des Egaux denilen ihtilal girişiminin kısa bir özeti.
Tarihteki İlk Komünist İhtilal Girişimi: Conjuration des Egaux

fransız ihtilalinin sadece burjuvalara hizmet ettiğini, yalnızca yöneten sınıfın değiştiğini savunan jakobenler, iktidarları süresince zengin ve soylu sınıfa terör yağdırmışlar ancak sonlarına yakın boşuna çabaladıklarını anlamışlardı. 

maximillien robespierre'in ve jakobenlerin giyotine yollanmalarından sonra iktidar tekrar burjuva cumhuriyetçilerine geçmiş, direktuvar kurulmuştu. ancak ülkedeki genel istikrarsızlık ekonomiye de yansıyor, paris defalarca açlık tehlikesiyle karşı karşıya kalıyordu. bu ortam içinde françois-noel babeuf, augustin alexandre darthe, philippe buonarroti ve jean baptiste drouet'in başını çektiği bir grup özel mülkiyeti kaldırmaktan kilise mallarına tamamen el koymaya kadar geniş bir düşünce akımını başlattılar. kurdukları grup dar bir kesimi içine almıştı ancak daha sonra bir takım jakobenler de onlara katıldılar. böylece eşitlerin gizli birleşmesi doğdu. 

bu örgüt paris polis teşkilatını kendine çekti ve direktuvara korku saldı. ancak direktuvar oldukça ihtiyatlı davrandı; önce onları izlemeye aldı, ardından aralarındaki muhbirleri sayesinde tüm detayları öğrendi. eşitler harekete geçemeden bir dizi operasyonla tutuklandılar (10 mayıs 1796) . bir yıl kadar tutuklu kaldıktan sonra şubat 1797'de yargılamaları başlandı. mahkeme 26 mayıs 1797'de 47 sanıktan 2'sini, darthe ve babeuf'u ölüme mahkum etti ve 27 mayısta giyotine yolladı. buonarroti kürek cezasına çarptırıldı. drouet ise direktuvar üyesi barras'ın torpiliyle isviçre'ye kaçtı. 

liderlerinin öldürülmesinden sonra "eşitlerin gizli birleşmesi" ya da "conspiracy of equals" böylece dağılmış oldu. eşitler komplosunun başarısız olmasının önemli nedeni jakobenlerin düşüşünden sonra halk hareketinin inişe geçmesi, 1795 başlarındaki thermidor karşıtı halk ayaklanmasının silahlı güçlerle ezilmesi ve direktuvar zamanında (1796'da) halkın artık politikadan yavaşça tasviye edilmiş ve gücünü yitirmiş olmasıydı. halkın toparlanması için bir otuz yıla ihtiyacı (1830 ihtilali) vardı.