Tüketim Kültürüne Direnen Bir Alışkanlık: Şişeye Evden Su Doldurup Çantaya Koymak

pet şişeye değil cam şişeye koyup yanıma alıyorum.
şişemin pantolonu bile var çogzel. bence küçük su şişeleri yasaklanmalı hatta. azıcık su için akılalmaz plastik doğaya karış(a)mıyor. o yüzden suları mümkün mertebe büyük şişelerde alıp minimum plastiği doğaya karıştırıyorum. 

yakında arıtma şeysi alıp hiç karıştırmicam. tam taşındığımda bi de çöp öğütme makinası alıcam ki en az çöpü doğaya atabileyim. alışverişlerime fileyle gidiyorum. yanımda hep bi bez çanta var. aldıklarımı ona koyuyorum sonra yıkıyorum falan. pilleri asla çöpe atmıyorum çünkü deyip doğayı zehirlemesi, geri dönüşüm falan anlatıcaktım ama bunu hala bilmiyorsanız sizin ayıbınız. 

kızartma ve sarımsaklı yoğurt tanrısına biber adayacak kadar çok sevdiğim için bol bol çıkan kızartma yağlarını bi şişede biriktiriyorum sonra anneme veriyorum, o geri dönüşüme veriyor. 

bu aralar yemek yapmadığım ve acıktığımda duvarları yediğim için yağ azıcık çıkarsa da bi gazeteyi külah yapıp içine döküp çöpe atıyorum ki sulara karışmasın o yağlar. çünkü bu kanalizasyonları hep denizlere bağlamışlar. o yağlardan balıklar ölmesin, yosun da yiyebilsinler.

benim bu.
gerçi bildiğin suluğum var benim. kışın günde 3-3.5 litre, yazınsa 4-5 litreye kadar su içiyorum. susadığım için değil, suyun tadını sevdiğim için içiyorum.

derdim de "zaten cebimdeki parayı suya yatırıyorum bari dışarıdayken 1 litresi evden olsun" falan da değil.
susadığın zaman dışarıda bir yerlerde pet şişede satılan sulardan bulmak çok kolay. fakat aynı kolaylık suyun tadını alabilen kişi için geçerli değil.

adını sadece o an duyduğum sular çıkabiliyor karşıma. onu geçtim pek çok büfe yada su satan çocuğun sattığı genel markanın tadından zerre haz etmiyorum. bu gibi durumda tadını bildiğim ev suyum kurtarıcım oluyor. hem yanımdaki şahsı da katil olmaktan kurtarıyor. zira "susadım" dediğim ilk andan suya kavuştuğum ana kadar olan sürede benim bile kendimi öldüresim geliyor.
yani o evden su doldurulup çantada taşınan pet şişe çoğu zaman hayatımı kurtarıyor her anlamda.

benim. 35 kuruşluk suya bir lira vermek istemiyorumdur belki. ayrıca sayımız oldukça fazla ^*

biz tupper kullanıyoruz, damacanadan şişeye su koyma ve dışarıya çıkarken yanımıza alma işi bana ait. buzdolabında duruyor genelde su dolu tupperware şişem hazırda.

 
sırt çantam hep yanımda oluyor, çıkarken atıyorum içine suyu. ha unuttum diyelim veya şişede su bitti, eğer bilimum süpermarketler varsa hemen girip oradan suyumuzu tedarik ediyoruz.  en sevmediğim şeylerden biri, maliyeti-değeri düşük ürünlerin fahiş fiyata satılması.