Türkçeyi Virüs Gibi Sarıp Üşengeç İnsanların Bir Numaralı Jokeri Olan Kelime: Aynen
bir hazıra konmak kelimesi. kendisi fikir veya görüş üretemeyenlerin, veya üretse de dile getiremeyenlerin, kendilerine sunulanlardan "burada yapılmışı var/söylenmişi var" rahatlığıyla bedavaya nemalanmak için kullandıkları, diyalog köreltici kelime.
"hani, kendim bir şey üretip ortaya koyamıyorum belki, ama hoşuma gidenden de faydalanırım yani."
yapılan deneylere göre; insan iletişiminin % 72'sini oluşturduğu düşünülen sözcük.
-deney mi yapmışlar bunun için?
+aynen.
(bkz: korkutucu derecede aynen abi)
neyse bazı insanlar hayatlarını sadece "aynen" diyerek geçirebilecek güce sahip. biri anlatıyo öbürü "ayneeen, ay aynen yaaa, aynen ayneeen, hahahhahaha ayneeeen" bu şekilde götürüyo olayı. söyleyecek bi şeyi mi yok, karşısındakini takmadığından mı, alışkanlık mı ama her neyse iğrenç bi olay. yapmayın etmeyin.
tanımı da bazı insanlarımız için hayat kurtaran kelime.
bir tür virüs. bu sözcüğü yasaklasalar konuşamayacak insanlar tanıyorum.
kime ne sorarsam sorayım mutlaka bir noktada "aynen, aynen" repliği ile karşılaşıyorum.
neden ve nasıl bu kadar yaygın kullanılıyor gerçekten anlamıyorum. çoğu zaman gereksiz ve bazen de yanlış kullanılıyor.
üc yıldır her memlekete geldiğimde "aynen" bulduğumdur.
bu jenerasyon gençler arasında aşırı derecede yaygın kullanılıyor. bazılarının 2-3 kelimesinden biri "aynen". felaket bir moda olmuş.
tabi bizim gibi yaşı kemale erenler için "gençlik çok bozuldu" gibi bir his yaratsa da, inanın her jenerasyonda bu tür saçma sapan dile pelesenk olan kelimeler vardı. o açıdan belki de çok normal bir durum, ama o jenerasyondan olmayanı da ister istemez rahatsız ediyor.
mesea biz küçükken bizden bir jenerasyon büyük kuşak için "herıld yani" lafı çok modaydı "tabi ki", "elbette" demek yerine. yine "senin anan güzel mi" sözü bizden önceki jenerasyonun sıkça kullandığı bir tabirdi. ben orta okuldayken her itiraz için "bok öyle oldu", "bok gidersin", "bok yenersin" gibi saçma sapan bir kullanım yaygındı. yine "sınır olmak", "kıl olmak" gibi tabirler o yıllarda dile yerleşti.
yani böyle modalar olabiliyor, aynen yani, aynen aynen.
isviçreli bilimadamlarının yaptığı araştırmaya göre ortalama bir türk insanının söyleyerek 48 saat boyunca yaşamını devam ettirebileceği kelime.
gittikçe "evet"in yerini alan kelime. etrafımda en çok evet yerine kullanıldığını duyuyorum. o kadar yaygın ki, yakın zamanda şöyle olacak sanki:
- sayın pelinsu, mertcan'ı eşliğe kabul ediyor musunuz?
- aynen.
yersiz ve tek başına kullanımıyla insanı aşırı irite ediyor. en azından sonuna "öyle" eklense daha çekilir olacak.
aynen diye onaylanan cümlenin, düşüncenin ağırlığına, önemine, itibarına göre ağırlığı eksilen ya da azalan kelime.
örn:
+ tatlım akşam mirano'ya gidelim bira tabağı söyler bi şeyler içeriz.
- aynen aşkım.
ya da
+ kimseyi sevmediğim gibi, daha önce hiç sevilmediğin kadar çok seviyorum seni.
- aynen aşkım.
+ iç ses: aşkının amına koyim e mi?
dün gece eve döndüğümde karşı komşum olan kadının eve attığı adamla işi götürürken defalarca haykırdığı kelime. sanırım hayatın ritmine kendini bırakmıştı. partnerim bu kelimeyi kullanarak gelse donup kalır, kendime geldiğim ilk an da pontulu omzuma atar çıkar giderim, o ne lan...
üşengeçliğin kelimesi.
"anladım" kadar olmasa da özellikle art arda söylendiğinde samiyetsizleşen kelime.
- ben çok bunaldım, biraz hava alalım mı?
- anladım.
- çok bunaldım, hava alalım mı diyorum, alooo???
- aynen, aynen!
malca muhabbettlere sebebiyet veren kelime.
elemanın biri: ne iş yapıyorsun?
ben : jeoloji mühendisiyim.
eb: aynen ya!
b: aa sen de mi jeologsun?
eb: yoo değilim!
